٭ هی می نويسم و هنوز در گرمای شرماگين نخستين سلام
داغ می شوم

هی می آيم و هنوز در لرزش وهم آلود نخستين ديدار
تکرار می شوم

"حالا ای دل بی قرار من " در سرير اين همه تکرار
باز در گفتن واژگانی همچون سلام و آب و آيينه مانده ای

ديگر روز خواهم آمد
ديگر روز که صدا در طنين يک شرم نلرزد
ديگر روز شايد توان گفتنم باشد
نوشته شده در ساعت 7:03 AM توسط مرد بارانی