ديگر نه براي دست هاي تو

نه براي باغ

نه براي جوجه افتاده از آشيان

نه براي باغ زرد آلو كه با بوي تو مرا مي برد به احساس خدا

نه براي بوته گل محمدي كه غريبانه ميان درختان توت عطر مي فروخت

نه براي پروانه اي كه ميان شاخه هاي ياس راه گم كرده بود

دلم تنگ نمي شود

كه من سالهاست خودم را ميان انبوه رنگها، نگاهها و خاطرات زنده ديروز جاگذاشته ام